یتر شلمبوم یک مخترع آلمانی است که این روش تهیه قهوه را در سال ۱۹۴۱ اختراع کرد و شرکت کِمکِس در ماساچوست آمریکا آن را به صورت صنعتی در آورد.
پس از طراحی کمکس، مجله نیویورک تایمز این قهوه ساز را جزو یکی از صد طراحی برتر مدرن انتخاب می کند. در ضمن یک نمونه از این قهوه ساز، در موزه هنرهای مدرن نیویورک نگهداری می شود.
یکی از ویژگی های تهیه قهوه با کمکس، داشتن نوشیدنی با روغن کم است.
در این ابزار به دلیل استفاده از فیلترهای کاغذی، روغن قهوه تا مقداری، در فیلتر باقی می ماند و نوشیدنی نهایی کمی رقیق تر می شود.
قهوه ساز کمکس نوعی وسیله دم آوری است که به شیوه‌ی Pour-Over کار می‌کند. در این روش آب داغ بر روی پودر قهوه ریخته می‌شود و طی فرآیندی مشخص نوشیدنی نهایی به دست می‌آید.
بدنه‌ی کمکس به شکل یک ساعت شنی و از جنس شیشه است. یک گردنی چوبی با بندی چرمی که به عنوان نگه دارنده‌ی گردنی عمل می‌کند دور شیشه در قسمت میانی قرار گرفته است. قهوه‌ی دم آوری شده توسط کمکس به لحاظ مزه و بادی بسیار نزدیک به قهوه‌های تهیه شده به روش قطره‌ای یا Drip است.
قهوه ساز کمکس نوعی وسیله دم آوری است که به شیوه‌ی pour-over کار می‌کند.
در این روش آب داغ بر روی پودر قهوه ریخته می‌شود و طی فرآیندی مشخص نوشیدنی نهایی به دست می‌آید.
قهوه تهیه شده به این روش٬ شاید به اندازه‌ی فرنچ پرس غنی نباشد اما نسبت به زمانی که از قهوه‌سازهای auto-drip استفاده می‌شود، قهوه‌ی دم آوری شده طعمی قوی‌تر و دلنشین‌تر بدست می‌دهد. به علاوه قهوه‌ای که با کمکس تهیه شده عاری از پودر قهوه ته نشین شده یا معلق در نوشیدنی است.
از سال ۲۰۰۰ تا کنون، کمکس موفق شده محبوبیت خود را باز یابد و شما می‌توانید آن را در کافی شاپ‌های مختلف روی قفسه‌ها یا در کنار سایر لوازم دم آوری پیدا کنید. در حالی که در کشور ما خیلی از کافی‌شاپ‌ها از این دستگاه به عنوان چیزی دکوری استفاده می‌کنند، تعداد کافی‌شاپ‌هایی که از کمکس به عنوان بخشی از بار دم‌آوری غیر سریعشان استفاده می‌کنند هم رو به افزاریش است.